('zijn wittebrood als eerste eten)
Kinderen hebben bij het ontbijt de neiging meteen voor het zoet te gaan. Veel Nederlandse ouders proberen hen het zoet te laten verdienen. Eerst moeten ze dan hartig eten, daarna mogen ze hun witte boterham met hagelslag beleggen. Ook leerlingen hebben de neiging om - als ze überhaupt al beginnen - eerst het makkelijke huiswerk te maken en het moeilijkere voor zich uit te schuiven. In de zestiende eeuw was het brood doorgaans nogal grijs van kleur en bevatte het tal van onregelmatigheden die er tegenwoordig niet meer in zitten. Mooi egaal witbrood was gereserveerd voor de rijkeren. Was er voor de gewone burger van dat brood beschikbaar, dan was dat een buitenkansje en lag de keuze voor de hand. Ze zouden immers nog genoeg kans krijgen om hun tanden in dat andere, minder smakelijke brood te zetten.
De uitdrukking wordt tegenwoordig nogal eens gebruikt na afloop, als 'na het zoet het zuur is gekomen' om mensen die eerst voor het aangename hebben gekozen, nog eens in te wrijven dat ze er toch voor gewaarschuwd waren dat het niet altijd zo mooi zo blijven. Vooral politici hebben deze neiging als ze bezuinigingen willen rechtvaardigen. Zal het regeerakkoord dat morgen wordt gepresenteerd hierop een uitzondering zijn? Het zal me benieuwen...
volgende keer:
Hoe ga je in het Frans ergens weg zonder gedag te zeggen?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten