('zijn vleugels branden')
Als je een te groot risico neemt en daardoor een belangrijk voordeel verliest, snijd je jezelf behoorlijk in de vingers. De Fransen kennen hun klassieken goed en zij putten dan ook uit de Griekse mythologie voor deze uitdrukking en wel uit het verhaal van Ikarus, de onbezonnen zoon van Daedalus, ontwerper van het labyrint van koning Minos van Kreta, waarin de Minotaurus, half mens half stier, werd opgesloten. Het labyrint was zo ondoordringbaar dat zelfs de maker de uitgang niet meer kon vinden en daarom maakte hij van was en veren vleugels, waarmee vader en zoon via de lucht het labyrint konden verlaten. Eenmaal in de lucht voelde Ikarus zich zo in zijn element dat hij - tegen de waarschuwingen van zijn vader in - zich steeds hoger waagde tot hij zo dicht bij de zon kwam, dat de was begon te smelten en de veren losraakten. Uiteindelijk konden zijn vleugels hem niet meer dragen en stortte hij in zee, die tot op heden nog steeds de naam 'Ikarische zee' draagt. De uitdrukking heeft dus niets te maken met insecten die hun vleugels branden als ze dicht bij het vuur komen, zoals veel mensen denken die hun klassieken minder goed kennen.
volgende keer
Een bekende serie Franse leesboekjes voor middelbare scholieren heet merles blancs. Waarom eigenlijk?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten